הָיָה (hâyâhhaw-yawverbfall out)
[Heb] הָיָה, אֶהְיֶה ETCBC: היה‎ (verb|be) OSHL: e.bf.aa TWOT: 491 GK: H181, H2118 Greek: ἀνίστημι, ἀνοίγω, ἀποβαίνω, γέννημα, γίνομαι, διατελέω, δίδωμι, διΐστημι, δοκέω, ἐκδίδωμι, ἐπιβαίνω, ἐπιοῦσα, ἔρχομαι, ἔχω, ἔχω, ἵστημι, κάθημαι, καθίζω, καλέω, καταγελάω, κατάκειμαι, καταλείπω, κατοικέω, κοιμάω, κτάομαι, λογίζομαι, μένω, παραγίνομαι, περιτίθημι, ποιέω, συμβαίνω, ὑπάρχω, φαίνω, φυλάσσω
Derivation: a primitive root (compare הָוָא);
Strong's: to exist, i.e. be or become, come to pass (always emphatic, and not a mere copula or auxiliary)
KJV: beacon, [idiom] altogether, be(-come), accomplished, committed, like), break, cause, come (to pass), do, faint, fall, [phrase] follow, happen, [idiom] have, last, pertain, quit (one-) self, require, [idiom] use.