συνετός,
ή, όν, (συνίημι)
intelligent, sagacious, wise, Democr. 98, Pi. P. 5.107, Hdt. 1.185 (Comp.), etc.; φωνάεντα συνετοῖσιν Pi. O. 2.85; of Zeus and Apollo, ξυνετοὶ καὶ τὰ βροτῶν εἰδότες S. OT 498 (lyr.); ξ. φρένες Ar. Ra. 876 (lyr.); of animals, Arist. HA 589a1 (Comp.); ς. ἡλικίη the age of wisdom, AP 5.111 (Phld.), etc.; ἡ συνετή alone, ib. 11.25 (Apollonid.); also τὸ ς., = cross σύνεσις, E. Or. 1180, Th. 2.15; τὸ πρὸς ἅπαν ξ. Id. 3.82: c. gen. rei, intelligent in a thing, ξ. πολέμου E. Or. 1406 (anap.): c. acc., τά τ’ οἰκτρὰ ς. εἰμι καὶ τὰ μή Id. IA 1255; τὰ ἀχρεῖα Th. 1.84; τὰ πολιτικά D.H. 4.45.
II Pass., intelligible, εὔμαρες σύνετον πόησαι πάντι τοῦτ’ Sapph. Supp. 5.5; οὐ ξ. θνητοῖς πείρατα Thgn. 1078; φρονέοντι συνετὰ γαρύω B. 3.85; συνετὰ αὐδᾶν, λέγειν, Hdt. 2.57, E. Ph. 498, etc.; esp. in oxymora, ἀναβοήσεται οὐ συνετὰ συνετῶς Id. IA 466; δυσξυνέτου ξυνετὸν μέλος Id. Ph. 1506 (lyr.): act. and pass. senses conjoined, εὐξύνετον ξυνετοῖς βοάν Id. IT 1092 (lyr.); φωνὴ ς. significant, Arist. Po. 1456b23.
III Adv. -τῶς intelligently, E. IA 466, Ar. V. 633 (lyr.).
2. intelligibly, διαλέγεσθαι Arist. Pr. 902a17; φθεγξαμένου.. οὐδὲν ς. Plu. Sull. 27; συνετὰ ὁμιλεῖν to discourse intelligibly, Babr. Prooem. 11.
συνετός synetos 4x
intelligent, discerning, wise, prudent, [Mat 11:25]; [Luk 10:21]; [Act 13:7]; [1Co 1:19]
G4908 — συνετός
συνετή, συνετόν (συνίημι), from Pindar down, the Sept. for חָכָם, נָבון, etc., intelligent, having understanding, wise, learned: [Mat 11:25]; [Luk 10:21]; [Act 13:7]; [1Co 1:19] (from [Isa 29:14]). (Synonym: see σοφός, at the end.)
συνετός , ή , - όν
( < συνίημι ),
[in LXX for H995, H2450, etc.;]
intelligent, sagacious, understanding: [Mat 11:25], [Luk 10:21], Act 13:7 , [1Co 1:19] ( LXX ). †