πλάσσω,
Att. πλασμᾰτ-ττω S. Aj. 148 (anap.), Pl. R. 420c, etc.: fut. πλάσω ( ἀνα -) Hp. Mochl. 2: aor. ἔπλᾰσα Hdt. 2.70 ( κατ- ), Ar. V. 926, etc.; poet. ἔπλασσα Theoc. 24.109; Ep. πλάσσα Hes. Op. 70: pf. πέπλᾰκα Phld. Mus. p.85K., D.S. 15.11, D.H. Th. 41: 3 sg. plpf. ἐπεπλάκει Erot. Praef.: - Med., fut. πλάσομαι Alciphr. 1.37: aor. ἐπλασάμην Th. 6.58, Pl. Lg. 800b, etc.: - Pass., fut. πλασθήσομαι Phld. Mus. p.82 K., ( δια -) Gal. 4.619: aor. ἐπλάσθην E. Fr. 1130, Lys. 12.48, Pl. Ti. 26e: pf. πέπλασμαι A. Pr. 1030, etc.: - form, mould, prop. of the artist who works in soft substances, such as earth, clay, wax, ἐκ γαίης π . Hes. Op. 70, cf. Hdt. 2.47, 73; of Prometheus, ὃν λέγουσ’ ἡμᾶς πλάσαι καὶ τἄλλα . . ζῷα Philem. 89.1, cf. Men. 535.5; π. καθάπερ ἐκ κηροῦ Pl. Lg. 746a; σχήματα ἐκ χρυσοῦ Id. Ti. 50a; ἐκ πηλοῦ ζῷον Arist. PA 654b29; ἀγγεῖον π. κήρινον Id. Mete. 359a1; οὐκ ἔστιν ἀνδριαντοποιὸς ὅστις ἂν πλάσαι κάλλος τοιοῦτον Philem. 72.2; τοὺς πηλίνους D. 4.26; opp. γράφειν, as sculpture to painting, Pl. R. 510e (so in Pass., Lg. 668e, Isoc. 9.75 ); τὴν ὑδριαν πλάσαι mould the water-jar, Ar. V. 926; σώματα π. θνητά Pl. Ti. 42d; π. κηρία, of bees, Arist. HA 623b32; ἔπλαττεν ἔνδον οἰκίας made clay houses, Ar. Nu. 879; knead bread, Gal. 6.313: - Med., σχῆμα πλασάμενος having formed oneself a figure, Pl. Plt. 297e: - Pass., to be moulded, made, τὸ δὲ ἐν τῇσι μήτρῃσι πλάσσεται Hdt. 3.108; οἶκος τεκτόνων πλασθεὶς ὕπο E. Fr. 1130; ἂν ἴδωσι . . κήρινα μιμήματα πεπλασμένα Pl. Lg. 933b .
2. plaster, τὸν . . ναὸν χρίσαντες καὶ πλάσαντες BCH 15.209 ( Panamara ).
II generally, mould, form by education, training, etc., π. τὰς ψυχὰς τοῖς μύθοις, τὰ σώματα ταῖς χερσίν, Pl. R. 377c; σῶμα ἐπιμελῶς Id. Ti. 88c; ἑαυτόν Id. R. 500d; παιδεύειν τε καὶ π . Id. Lg. 671c: - Pass., τοὔνομ’ ἀνὰ χρόνον πεπλασμένον E. Ion 830; of the voice, to be trained, Arist. HA 536b19 .
III form an image of a thing in the mind, imagine, πλάττομεν οὔτε ἰδόντες οὔτε . . νοήσαντες ἀθάνατόν τι ζῷον Pl. Phdr. 246c, cf. R. 420c, 466a; τῷ λόγῳ τοὺς νόμους Id. Lg. 712b; τἀρχαῖα Phld. Mus. p.85K.: - Pass., ib.p.82 K. put in a certain form, τὸ στόμα π . (so as to pronounce more elegantly) Pl. Cra. 414d; [ κόμιον ] Arr. Epict. 2.24.24; τὴν ὑπόκρισιν Plu. Dem. 7: - Med., ἀδήλως τῇ ὄψει πλυσάμενος πρὸς τὴν ξυμφοράν having formed himself in face, i.e. composed his countenance, Th. 6.58, cf. D. 45.68 . metaph., fabricate, forge, λόγους ψιθύρους πλάσσων S. Aj. 148 (anap.); ψευδεῖς π. αἰτίας Isoc. 12.25; προφάσεις D. 25.28; τί λόγους πλάττεις; Id. 18.121, cf. Pl. [Rev 17:1-18] c; μὴ πλάσῃς κακόν Men. Mon. 145; π. ἐπιστολήν Plb. 5.42.7: abs., δόξω πλάσας λέγειν I shall be thought to speak from invention, i.e. not the truth, Hdt. 8.80, cf. X. Mem. 2.6.37: - Med., πλάσασθαι τὸν τρόπον τὸν αὑτοῦ Lys. 19.60; ψεύδη X. An. 2.6.26; τῆς φιλανθρωπίας ἣν . . ἐπλάττετο D. 18.231; προφάσεις π . Id. 19.215; τοιαῦτα πλάττεσθαι τολμᾶτε Id. 28.9; καιρὸν πλάττεσθαι Id. 21.187: abs., πλαττομένους πρὸς ἑαυτούς ( αὐτούς Bonitz) Arist. Rh. 1381b28: c. inf., Νέρων εἶναι πλασάμενος pretending to be N., D.C. 64.9; π. νοσεῖν Gal. 19.1: - Pass., οὐ πεπλασμένος ὁ κόμπος not fictitious, A. Pr. 1030; πεπλάσθαι φάσκοντες saying it was a forgery, Is. 7.2; μὴ πλασθέντα μῦθον ἀλλ’ ἀληθινὸν λόγον Pl. Ti. 26e; π. ὑπὸ ποιητῶν And. 4.23; ἐξ ὧν ἡ δίκη αὕτη πέπλασται D. 52.12 . ( πλαθ-Ψω, cf. κορο-πλάθος, πηλο-πλάθος .)