ἀνέγκλητος (
anénklētos｜
an-eng'-klay-tos｜
adjective｜
blameless)
[Grk]
ἀνέγκλητος LN: 33.433 GK: G441
Derivation: from
Α (as a negative particle) and a derivative of
ἐγκαλέω;
Strong's: unaccused, i.e. (by implication) irreproachable
KJV: --blameless.
See: ΑSee: ἐγκαλέω ἀνέγκλη-τος, ον,
I without reproach, blameless, X. HG 6.1.13, D. [Eph 2:14]; διαφυλάττειν τοὺς πολίτας ἀ. Arist. Rh. 1360a16; ἀ. ἑαυτὸν παρέχειν IG 22.1271, cf. CIG 2270.7 (Delos). Adv. -τως D. 17.2, SIG 436. 6 (Delph., iii B. C.), PIand. 33.14 (ii A. D.).
II giving no ground for dispute, ἀ. τὰς οὐσίας πρὸς ἀλλήλους κατασκευάζεσθαι Pl. Lg. 737a. Adv. -τως, ἔχειν Arist. Pol. 1321b22.
III Act. in Adv. -τως uncomplainingly, Plu. 2.102e.
ἀνέγκλητος anenklētos 5x
unblamable, irreproachable, [1Co 1:8]; [Col 1:22]; [1Ti 3:10]; [Tit 1:6-7]
G410 — ἀνέγκλητος
ἀνέγκλητον (alpha privative and ἐγκαλέω, which see), that cannot be called to account, unreprovable, unaccused, blameless: [1Co 1:8]; [Col 1:22]; [1Ti 3:10]; [Tit 1:6]f (3Macc. 5:31; Xenophon, Plato, Demosthenes, Aristotle, others) (Cf. Trench, § ciii.)
** ἀν - έγκλητος , - ον
( < ἀ -, ἐγκαλέω ),
[in LXX : 3Ma 5:31 * ;]
not to be called to account, unreprovable: [1Co 1:8], [Col 1:22], [1Ti 3:10], [Tit 1:6-7]. †
SYN.: ἄμεμπτος G273, ἀνεπίλημπτος G423 ( v. Tr., Syn. , § ciii; Cremer , 742; MM , VGT , s.v. ).
ἀνέγκλητος原文音譯：¢nšgklhtoj 安-恩格-克累拖士
詞類次數：動詞（5）
原文字根：不-在內-召（的）
字義溯源：無可指責，無可責備，不受控告；由（G1（α / ἄλφα）=G427（ἄνευ）*=不）與（G1458（ἐγκαλέω）=要求）組成；而G1458（ἐγκαλέω）又由（G1722（ἐν / ἐμμέσῳ / ἐννόμως）*=在，入）與（G2564（καλέω）=召）組成，其中G2564（καλέω）出自（G2753（κελεύω）=激勵，邀請），G2753（κελεύω）出自（G2753（κελεύω）X*=力言）
出現次數：總共（5）；林前（1）；西（1）；提前（1）；多（2）
譯字彙編：
1）無可指責的（2）[多1:6]；[多1:7]；
2）無可指責（1）[提前3:10]；
3）無可責備的（1）[西1:22]；
4）無可責備（1）[林前1:8]