φαρμακεύς (
pharmakeús｜
far-mak-yoos'｜
noun｜
sorcerer)
[Grk]
φαρμακεύς GK: G5759,
G5760 Hebrew: כֶּשֶׁף
Derivation: from
φάρμακον (a drug, i.e. spell-giving potion);
Strong's: a druggist ("pharmacist") or poisoner, i.e. (by extension) a magician
KJV: --sorcerer.
φαρμᾰκ-εύς, έως, ὁ,
poisoner, sorcerer, S. Tr. 1140, Pl. Smp. 203d, etc.; γνήσιοι σοφισταὶ καὶ φ. Jul. Or. 6.197d.
II druggist, apothecary, Aret. CD 2.12.
φάρμακον pharmakon 1x
a drug; an enchantment; magic potion, charm, [Rev 9:21]
G5332 — φαρμακεύς
φαρμακεως, ὁ (φάρμακον), one who prepares or uses magical remedies; a sorcerer: [Rev 21:8] Rec. (Sophicles, Plato, Josephus, Lucian, Plutarch, others.)
* φαρμακεύς , - έως , ὁ ( < φάρμακον ),
a sorcerer: [Rev 21:8], Rec.†
φαρμακεύς原文音譯：farmakeÚj 法而馬求士
詞類次數：名詞（1）
原文字根：麻醉（者）
字義溯源：麻醉師，毒殺者，行邪術的；源自（G5332（φαρμακεύς）X*=麻醉品）
同義字：1）
G3097（
μάγος）魔術師 2）
G5332（
φαρμακεύς）麻醉師 3）
G5333（
φάρμακος）巫師
出現次數：總共（1）；啓（1）
譯字彙編：
1）行邪術的（1）[啓21:8]